پرهام و دنیای تازه

  به نام خدا کسانی که اون یکی وبلاگ منو(یادداشتهای من در نقش معلم فیزیک) رو هم می خونند می دونند که من هفته ی پیش یه مقدارکی دچار افسردگی شده بودم! دلم گرفته بود و همش می خواستم گریه کنم ولی با تمام قدرتم سعی می کردم وقتی با پرهام هستم یعنی بیشتر روز! رو خودم رو به پسر کوچولوم شاد و سرخوش نشون بدم. بعد هم حشن روز کودک رو گرفتم و کیک پختم و شادی کردم تا واقعا سرحال شده باشم! توی تمام اون روزها به این فکر می کردم که درسته که من یه آدم بزرگ شاغل و با هزار تا دردسرم, درسته که توی این شهر غریبم و هیچ زنی نیست که برم بشینم باهاش حرفهای زنونه! بزنم و حالم خوب بشه , درسته که کسی رو ندارم که باهاش درباره ی چیزهای پیش پاافتاده درددل بگم و راح...

به نام خدا امروز جمعه است. ما تصمیم گرفتیم ناهار رو توی پارک بخوریم. دیشب حدود نیم ساعت توی پارک قدم زدیم و پرهام و خودمون سرحال شدیم. امروز من پیشنهاد دادم که ناهار درست کنم و مثل دوران کودکی خودم, بریم توی پارک بخوریم. جای شما خالی. شامی کباب و سالاد درست کردم. به همراه چای و میوه و برگه ی زردالو و توت خشک. مدتها بود به یه گردش کوچیک این طوری نرفته بودیم. آخرینش فکر کنم همون سفر یک روزه به اب اسک بود. حدود سه ساعت اونجا بودیم. پرهام اونقدر خوشحال بود که من از خوشی اش کیف می کردم و دلم می سوزه که چرا ما توی یه خونه ی روستایی یا ویلایی یا باغی زندگی نمی کنیم. گذاشتم پرهام بره و به برگها و زمین دست بزنه. با کلاغها بازی کنه. اونها رو بترسونه...

به نام خدا حدود 2 هته ی قبل خاله شادونه اومده بود مشهد. توی یکی از سالن های نمایشگاه بین المللی مشهد 2 روز 5 شنبه و جمعه جشنی برای بچه ها با حضور خاله شادونه برپا شد! ما هم رفتیم. علاوه بر پول بلیت-نفری 10000تومان- 20000تومان هم دادیم تا پسر نازنین مون با خاله شادونه عکس خصوصی بندازه. وقتی پرهام رفت بغل خاله شادونه, ایشون گفت: گریه نکنه!؟ و ایشون نمی دونست که پرهام ما چقدر به کلماتی مثل گریه, خسته, ناراحت و ...حساسه و با شنیدن اونها اشکش درمی یاد! خانم یا آقایی که شما باشی, پرهام با شنیدن کلمه ی گریه شروع کرد به گریه کردن و نتیجه ی عکس ها این شد:       توی این عکس آخری من پرهام رو بغل کرده بودم ولی بازهم...

به نام خدا سلام به همه ی بچه های دنیا! من از طرف خودم و مامان و بابام روز جهانی کودک رو به همه تبریک می گم. ایشاللا همه کودکی خوبی داشته باشیم. من برای همه ی بچه های دنیا آرامش و سلامتی و شادی و کلی اسباب بازی ارزو می کنم. و امیدوارم همه مون ادم های خوب و مفید و مهربونی بشیم و باشیم. ...

به نام خدا روز کودک که روز قبل از تولد امام رضا(ع) هم بود من و پرهام تصمیم گرفتیم یه جشن بگیریم. رفتیم پروما و قالب جدید کیک و آویز های خوشگل و هدیه و پودر ژله خریدیم. اومدیم خونه و بعد از خوردن ناهار و خوابیدن آقا پرهام, کیک و ژله درست کردیم. پرهام خیلی باحاله هروقت زنگ ساعت فر به صدا درمی یاد زودتر از من خودش رو به فر می رسونه و به من هم می گه که سریع برم اونجا! کسانی که پرهام رو دیدند می دونند که اون چطوری این کارها رو می کنه!  قربونش برم معنی جملات رو خیلی خوب می فهمه و بله و نه رو خوب ادا می کنه. البته بله رو می گه:اهه(با فتحه و پایین اووردن سر) و نه رو محکم می گه: نه!  راستی مهمونهامون بابا بود و عروسکهای پرهام : ببعی و گا...

به نام خدا سلام! من اینجا با مامانم و ریحانه-دخترعمو- و خاله ام رفتیم فست فود پروما! جاتون خالی خوش گذشت! ریحانه و مامانم منو کنار آب نما نگهداشتند و ازم 20 تا عکس گرفتند این یکی خوب شد! از بس که من وول می خوردم! خب چه کنم دیگه من یه پسر کوچولوام و باید وول بخورم!)این عکس ها مربوط به وقتیه که مهمون داشتیم یعنی شهریورماه!   توی این دوتا عکس هم توی نمازخونه ی فروشگاه دارم با یه دختری که اسمش رو یادم نیست بازی می کنم. بازی با مهرها. دختره هی می چید منم هی خرابش می کردم. ولی بعد منم یادگرفتم و می چیدم. خوب بازی کردم؟ من عاشق بازی ام. ولی اینجا تنهام! دوستهای زیادی ندارم به خاطر همین با همه سریع توی جاهای شلوغ و پر از آدم دوست ...

به نام خدا یکی از دغدغه های ما مامان و باباها تهیه ی پوشک خوب و مناسب و صد البته مقرون به صرفه است. ( خدا پدر اون کسی که این پوشک های کامل رو درست کرد بیامرزه که ما مادرها رو از شر کهنه شستن راحت کرد!...خدا رو شکر!)...اوایل تا حدود 2-3 ماهگی پرهام منم مثل خیلی ها از پوشک مای بیبی استفاده می کردم. یادش به خیر چقدر خوشحال شدم وقتی یه شماره به شماره های پوشک پرهام اضافه شده بود که یعنی بچه ام بزرگ شده!...تا این که مرجان خانوم-دوست عزیزم و مامان محمد مهدی- بهم گفت در حق بچه ام لطفی کنم و فقط یکبار پمپرز رو امتحان کنم. منم چند بار امتحانش کردم. و الحق که بعد از اون نتونستم مای بیبی استفاده کنم. ولی یه مشکلی بود پمپرز گرون قیمت تر بود. حتی یه با...

به نام خدا خیلی خوشحالم که معلمم! سوای این که هیچ شغل دیگه ای(البته جز نویسندگی) منو راضی و خوشنود نمی کنه, الان چون مامان یه پسر کوچولوام خوشحالم که معلمم. چون بیشتر سال رو تعطیلم و پیش پسرم هستم. امسال مثل سال گذشته نیمه وقت می رم سر کار یعنی 2 روز در هفته و اون دو روز پرهام و بابایی با هم توی خونه هستند. خیلی سختم بود. امروز خیلی سختم بود. دوری از پسر کوچولو و دلواپسی براش سخت بود. وقتی ساعت 2و20 دقیقه اومدم خونه دستهاش رو باز کرده بود و داشت به طرف در می اومد به استقبالم! عزیزم!...  بعضی روزها خیلی دلم می خواد که پرهام زودتر بزرگ بشه و مسقل از من توی دنیا کارهای دوست داشتنی خودش رو انجام بده. هر چند می دونم اون روز دلم برای بچگی ه...